Night Story

एक्कासी टिन्न टिन्न्न तिनिटिन गरी फोन को रिङ्टोन् घन्कियो, 'पख त एक्छिन को रहेछ ?' फोन उठाउन भनी मेलिनाले टेबलबाट आफ्नो मोबाईल उठाइ अनी मलाई, सुष्माको फोन! चिस चिस्स गर्दै चोरऔंला आफ्नो ओठमा राखेर मलाई चुप लाग्न भनिन। त्यस पछी म पनि चुप लागेर मेलिनाको कानमा आएर कान ठाडो पारेर कुरा सुनें । सुष्माले भनि, 'ल म पाँच मिनट म त्यहाँ अाईपुग्छु तर किन हो यसरी अकस्मात् बोलाएकी ?' 'जिन भएनी यहाँ अाइज न पहिले अनी बताउन्छु क्या! प्लिज', मेलिना ले भनि। 'ओके ओके ल म हिंडें ।' केही बेरमा कसैले ढोकामा ढक ढक गरेको आवाज आयो अनी मेलिनाले पक्कै पनि यो त सुष्मा नै हुनुपर्छ भनी ढोका खोल्न गैइन । नभन्दै सुष्मा पो रहिछ । अनि मेलिनाले भनी - 'अघि त ५ मिनट मा यहाँ अाईपुग्छु भनेकी थी'स् त के भयो? किन पाँच मिनट ढिला नि !' 'ट्राफिक जाममा परेँ त्यसैले नि, तँलाई त थाहा नै छ नि आजकलको ट्राफिक, सुष्माले जवाफ दिइ। 'अनि आँखा को ईशाराले सुष्माले मलाई देखाउँदै मेलिनासँग सोधि । मेरो दाई हो अर्थात मेरो कान्छो अंकल को छोरा हो क्या बुझिस, मेलिनाले मलाई देखाउदै

मेरो गाउँको एक जना बहिनी काठमाडौमा बस्थी । उनको नाम सुष्मा हो। उ २१ बर्षकी छे । कहिलेकाँहि फोनमा कुरा हुन्थ्यो, कहिले भेट पनि हुन्थ्यो । १-२ पटक मलाई भेट्न मेरो घरमा पनि आएकी थिइ । प्राय साधारण गफ गाफ मात्रै हुन्थ्यो । सुष्मा बानेश्वरमा भाइ र बहिनी सँग बस्थी । उसको बी.बी.एस.को परीक्षा सकिएको थियो । एकदिन म अफिसमा भएको बेला सुष्माको फोन आयो ।  मैले के छ ! कसो छ ? भनि हालखबर सोँधे । सबै राम्रै रहेको बताइ । उसको भाइ र बहिनी कामको सिलसिलामा गाउँ गएको भनी । अनि मैले सोँधे 'एक्लै बस्नु डर लाग्दैन ?' उसले 'लाग्दैन' भन्ने छोटो जवाफ दिई ।  'मेरो मोवाईलको व्यालेन्स सकियो , यता १०० को रिचार्ज कार्ड नै पाईन , सक्नु हुन्छ भने ल्याईदिनु होस न !” भनि । मैले पनि 'अफिसको काम सकेर लिएर आउँला' भनि जवाफ दिए । करिव ३ बजे तिर सबै काम सकिओरी म मोटरसाईकल लिएर निस्के । वाटोमा १०० को रिचार्ज कार्ड र २ प्याकेट चिप्स किनेर म सुष्माको डेरा तिर लागे । गेटमा मोटरसाईकल रोकेर उनलाई मिस कल गरे , उ ढोका खोल्न आइ । भर्खर नुहाएर बसेकी रहिछ, कपाल चिसै र खुल