Night Story

खाटका कथा ब्लगबाट साभार गरिएको कथा मेरो नाम विवेक भए तापनि आमा र दिदीले मलाई कान्छो भनेर बोलाउनुहुन्छ। वुवा सहितको हाम्रो चार जनाको परिवार उहाँको देहान्तसँगै तीन जनाको बन्न पुग्यो। दिदीको पनि दुई साल अघि नै बिहे भैसकेको थियो। अर्चना नाम थियो मेरो आमाको। उमेरले जम्मा ४० सालकि। दिदी सन्ध्याको उमेर २१ र मेरो १५ वर्ष। हामी आर्थिकरुपले सम्पन्न भएको हुनाले नेपालको नै गाउँमा इज्जतकासाथ बाँचिरहेका थियौं। विहे गरेको दुईसाल भैसक्दा पनि दिदीको बच्चा भएनन्। दिदीको भनाई अनुसार त्यसरी सन्तान नहुनुमा उहाँको कुनै दोष नभइ हाम्रै भिनाजुको दोष थियो। के थियो, त्यो दोष मलाई जान्न मन लाग्दथ्यो । तै पनि यसो सोंच्दा लाजशरमको कुरा भएकोले म पारिवारिक मर्यादा पालन गर्दै बसेँ। दिदीका सासु-ससुराले त्यसरी सन्तान नहुनुको दोष हाम्रै दिदीको थाप्लोमा थोपर्ने गर्दारहेछन्। "यसले हाम्रो छोरोबाट कुनै जायजन्म दिइन यसलाई अब घरबाट खेद्नु पर्दछ!" भन्दारहेछन्। परिवारकी जेठीबाठी हाम्री आमालाई निकै चिन्ता पर्यो।यसैले शरद ऋतुको एक दिन आफ्नो छोरी ज्वाँइलाई लिएर हाम्री आमाले आफ्नो डाक्टर साथीसित खासमा के भएको